Niewylewna

Tak to bywa.

Dziękuje, Jacku :)

Ma wiele imion. I rzeczywiście może prowadzić do
"zalania" ochoty do życia (to tylko moje-moje).
"niewylewne":)

Dygnęłam właśnie, Chacharku ;)
Dzięki :)

ja nie obojętny na wszystko kłaniam się nisko ;)

Wiem, wiem :)
Dobrej nocy Elenka :)

Napisałaś w wierszu o smutku i tak się odniosłam.
Pozdrawiam :)

Elena, bo to wcale nie musi byc smutne, że cos z
czasem przestaje emocjonować. :)
Dzieki i pozdrówki :)

Ja to widzę inaczej i wcale nie na smutno. Ale co
człowiek, to inne doświadczenia. :)
Pozdrawiam :)

Dziekuję, Osso, za Twoje zastanowienie nad tematem.
Pozdrawiam :)

Czy obojętność oznacza pogodzenie, rezygnację, czy
wzgardę nad tym, co kalekie, ale nie kruche! Hmmmm...
„bez udziału i woli” — to zakłada bierność w postawie
podmiotu, a może nawet bezradność w stosunku do tego,
co „zakiełkowało”... Ja myślę, że odczuć wiersz, to
więcej niż go zrozumieć, co prowadzi do większej
bliskości z autorem, niż może zaprowadzić jakakolwiek
analiza znaczeniowa. Dobra miniatura. Dobranoc.

I tak też bywa Filutku, że po silnych emocjach
przychodzi zobojętnienie.
Pozdrawiam :)

A obojętność emocjonalna?
Taka też się zdarza i nie jest w stanie wykrzesać
żadnej reakcji na emocje negatywne, bądź pozytywne.
Niby ktoś taki żyje, ale nie uczestniczy duchowo w
życiu zewnętrznym.
Jest jeszcze obojętność ostentacyjna, z którą
spotykamy się, wcale nie tak rzadko.
Pozdrawiam.

Pozdrawiam MEG.
Dzięki. :)

Na szczęście to stan nietrwały, czego wszystkim i
sobie życzę. Pozdrawiam Autorkę:)