Niewymyślony

Maćkowi.J

Przecież wszystko codziennie wygląda tak samo.
Próżno różnicy szukać, te same kolory
i zapachy wokół.
Nie ciemniej, jaśniej jest każdej nocy,
jeszcze nie przybyło mroku.
I uczuć nie mniej, na każdej napotkanej twarzy,
wystarczy zobaczyć, dotrzymać im kroku.
Te same krajobrazy za oknem,
drzewa też równo stoją wśród drogi rzędem,
majestatycznie, dostojnie i tak bardzo spokojnie.
Są jak myśli, one nie są przecież na wojnie.
Pośpiech też jest taki sam.
Popatrz tam gdzie oni,
młodzi gniewni, nieuważni na chmury,
prędzej, szybciej, byle do góry,
byle zaznaczyć swą ważność.
I tylko ołówka cichy szelest,
po kartce biegnie, rysuje, pisze,
jakąś mało ważną strofę, lub jego portret.
Na chwilę zatrzyma się tylko,
by zapytać- co dalej?
Nie może się pomylić,
bo każda kreska, rys, uśmiech, grymas,
oddany musi być doskonale.
Miłością ołówka jest sztuka,
i nigdy nie wiadomo, czy ci ostatni
nie będą pierwszymi.
Nie wymyśliłam cię, zostań,
jeśli nie zdążę, zwolnij proszę
Dotrzymaj mi kroku.

https://youtu.be/U0yg7DSM6QA

autor

Annna2

Napisany: 2020-07-08 Dodano: 2020-07-08 15:54:08

Ten wiersz przeczytano 1200 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie