Niezapominajka

Niezapominajka

A gdyby tak rak
Przechadzał się drogą
I swymi szczypcami ściął w Bogu ubogą?
Co byś wtedy Bracie rzekł?

I tak tysiące kwiatów niczym zające
Co w kwiecistym pęku tłumią się na łące.
Czy to Cię Bracie wzmaga
Gdy śmierć krąży i zdrada?

A gdyby tak dusza, była w sercu człeka
Co się w śmierć jak ten kwiat powleka?
Czy rzuciłbyś się w otchłań?
Bolesnych w ranach doznań?

Bo ja, choć patrząc w niebo błękitne
Widzę tylko chmury
Wierzę, że On wejrzy na Nas
I dostrzeże ościeże lub niegdysiejsze mury

Wtem może dumny jestem, pyszny,
Że ten blask przejrzysty
Widzę tak, jak czytana dziecku bajka
A tytuł jej Ewa Niezapominajka.

autor

Damian Rabażyński

Napisany: 2019-04-17 Dodano: 2019-04-17 02:09:33

Ten wiersz przeczytano 1697 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Śmierć Okazje Dzień Matki

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie