Niezapomnianej
Skrzydlaty głos unosił się w powietrzu
niósł ze sobą powiew wiatru
trącał się o góry
i dzwonił w kroplach deszczu.
Głos odbijał się o chmury
aż wreszcie sięgnął słońca
pozostał tam na wieki
na niebie u góry.
Zbudziła drżeniem ust
miliony serc i dusz
teraz dźwięczą pieśni
nagrane gdzieś na płytach
wszyscy je słuchają
a w oczach łzy wzruszenia mają.
Na koncertach tłumy Ją witały
sale wypełnione pękały w szwach
bo każdy chciał usłyszeć
jak pięknie śpiewać będzie
legenda pieśni Edith Piaf.
autor
Kazimierz45
Dodano: 2007-02-25 19:41:59
Ten wiersz przeczytano 765 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.