Niezapomniany w uszach świst

Byłem opanowany, w szuwarach Eufratu,
obok spadały amerykańskie bomby.
Zastała mnie i moje grupę projektantów,
w tym dwie kobiety, wojna o ropę Iraku i
zniszczenie Husajna.

Przez wiele miesięcy projektowałem i
budowałem obiekty przemysłowe, gdy wojna
zostaliśmy sami bez opieki a ja szef kilku ludzi.
Na nic zdało się moje opanowanie,
w ciągu chwili staliśmy się dla arabów z przyjaciela wrogami

Dziś to kraj zapomnienia, co przeżyłem,
nie do opowiedzenia.
Samotni na pustyni, bez jedzenia i picia,
dalej już nie pisze, łza piasek z pustyni się oczy wciska.
Przypadek decyduje o losie człowieka,
czy tego chce czy nie, to zależy od splotu zdarzeń i
od innego człowieka.

Czytam dziś wiersz , uzmysłowił mi to co znam od lat wielu,
ze w życiu każdy z osobna - jest się skazanym
skazany od tych co w pierwszym szeregu.
Czytam wiersz, w nim korytarze pustki i zapomnienia ,
z wejściami do pokoi pełnymi ludzkiego urojenia,
w tych pokojach są ludzie tacy jak ja,
pragnący spokoju, gdzieś obca im wojna.
Gratulacje za piękny wiersz, przyniosę tobie kamyk
nie znaleziony na pustyni wojny,
ale kamyk w wierszu urojony

Zebrało mi się na wspomnienia, które dla mnie nie do zapomnienia
Miałem lat zaledwie parę i była II woja światowa –pamiętam świst lecących bomb
Ten sam świst słyszałem nad Bagdadem

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

W okresie upadku Husajna – pracowałem na terenie Bagdadu

autor

slonzok

Napisany: 2013-09-26 Dodano: 2013-09-26 05:40:10

Ten wiersz przeczytano 849 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie