NIEZIDENTYFIKOWANE
Ogarnia mnie
nostalgia
za czymś
czego nie znam
Złoszczę się czasem
niekiedy
słowami wierzgam
Uczucie?
Jeśli tak
to sprecyzować jakie
nie potrafię
Zawieszam wzrok
niczym ubrania w szafie
Wpadam na pomysł
sięgam
do encyklopedii
Nie rozpoznaję hasła
Ci wszyscy tworzący
mózgami mierni
Trwam
w takim stanie
wszędobylskiej
nieświadomości
Niezidentyfikowane uczucie
w niespotykanej ilości
Nurzam się w nim
od dłuższego czasu
samotnie
W zastraszającym tempie
objętość szafy rośnie
autor
depechmaniac
Dodano: 2009-11-01 20:10:28
Ten wiersz przeczytano 543 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
...często samotność wprowadza nas w
melancholię...zastanawiamy się nad życiem i nie wiemy
co robić...tak na prawdę jesteśmy tu bo mamy misje do
spełnienia...myślenie pozytywne daje nam siłę i
radość...życzę Ci tego + :)
A to po prostu tęsknota za czymś, lub za kimś,
biegnij,biegnij do świata...
Podobne objawy u mnie oznaczają chandrę.Objaw
nietypowy-szukanie objaśnień w
encyklopedii-usuń.Diagnoza będzie prawidłowa a i
wiersz zyska bo moim zdanie trzecia zwrotka jest
najsłabsza.