Nieznajomy

Tyle słów niewypowiedzianych
Tyle spojrzeń zapamiętanych
Ten uśmiech, który nadawał sens
Nadawał siłę do życia.

Przy nim gasnął mrok,
Promyczek słońca w chłodny dzień.
Cztery dni radości i uniesienia…
Radości i zapomnienia.

Skrytość Twa i delikatność, spowodowała
Ból i łzy podczas rozstania.
Choć nie wydarzyło się nic…
Po prostu byłeś…
To wystarczyło, by wrota serca się otworzyły.

Zachowaj w sercu swym ten klucz
By wspomnienia w nim zostały.
Może kiedyś jeszcze, nieznajomy
Los pozwoli powtórzyć te chwile
Tymczasem
Pamiętaj proszę….

dziękuję Ci za ten czas, uśmiech, wspólne chwile i za każdy gest....

autor

tasiek66

Napisany: 2013-12-22 Dodano: 2013-12-22 13:06:47

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie