nieznane ścieżki
dotknąłeś nieznanych miejsc
nieuczęszczanych
samotnych ścieżek gdzie
wszystko się zaczęło
przepraszałam za zbyt długie poranki
niepewności i ciemne chmury
myślałam i zapomniałam
lecz przeszłość wciąż mnie ściga
nie wiedziałam że istniejesz
tak głęboko
autor
sisy89
Dodano: 2021-03-12 10:06:46
Ten wiersz przeczytano 2191 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (68)
Na wskroś przeszyta tęsknotą, zapachem i miłością,
która znamiennie odbiła się na duszy.
Są 'ścieżki', są miejsca, o których w wędrówkach po
mapie ciała nigdy nie zapomnimy.
Pozdrawiam serdecznie :-)
Dziękuję kolejnym Gościom za zajrzenie do wiersza i
poczytanie :)
Pozdrawiam serdecznie, miłego wieczoru :)
....potrafią istnieć w naszej pamięci do końca
życia...pozdrawiam
Niektórzy faceci potrafią pozostawić wrażenie na
długo...
Pozdrawiam z podobaniem :)
Pozdrawiam serdecznie ...
Tak sobie myślę...A może odtąd już razem pisać mapy
tych nieznanych miejsc...?
A potem wspólnie karczować przejścia...?
I tak sobie myślę, że... podoba Misię ten wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie. :-)
- dobry wiersz - zatrzymał.
Mariell - dziękuję za odwiedzinki :)
Miłego wieczoru :)
Wiersz pełen miłości ale i melancholii...samo życie..
Kazimierz Surzyn - dziękuję i pozdrawiam :)
Wymowne wersy i puenta, pozdrawiam ciepło.
Dziękuję za wszystkie odwiedziny i komentarze :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Metaforycznie wyznanie... Bardzo na tak... Pozdrawiam
dla mnie ambiwalentny przekaz;
bo z jednej strony nie chciałbym usłyszeć czegoś
takiego od kobiety
a z drugiej strony - chciałbym :)
pozdrowienia :)
W tej głębi może wiele utkwić i można wiele zobaczyć.
Rzeczywista melancholia.
Pozdrawiam Asiu serdecznie.
;)