niezwykła miłość....
Lubię swoją samotność , bo jest jak
wolność
Co unosi na skrzydłach do nieba
Pozwalając choć na chwilę zamieszkać tam...
Lecz ja nie chcę być dłużej sama
Moje serce gorejące jest jak niezastygła
lawa
Nauczona kochać do utraty siebie
Nie godzę się na życie które ma ''pusty
przebieg''
Stworzona na Twoje podobieństwo
Miłość wyznaczyłam sobie jako główny cel
Zauroczona nią....przekazuję ją Tobie
W zwykłym codziennym geście ....
autor
Agatonek
Dodano: 2013-08-30 00:44:10
Ten wiersz przeczytano 890 razy
Oddanych głosów: 3
Klimat Refleksyjny
Tematyka
Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bardzo ładny wiersz:)
Tak bywa, co dajesz - odbierzesz:) Ładny,
pozdrawiam-:)
Samotność czasami dokucza.Pozdrawiam.