Niezwykła podróż magiczną windą

To jeden z najcenniejszych dla mnie wierszy. Przedstawiałem go już na BEJu, jakieś 2 i pół roku temu. Teraz poddałem go lekkiemu retuszowi i sięgam po niego ponownie, nie ukrywam - chcę się nim pochwalić :))Może nie jest doskonały pod względem formy, jednak treść powstała w szczególnym dla mnie okresie, zaraz po narodzinach mojej córeczki. W głowach tatusiów rodzą się wtedy niezwykłe pomysły - a ten wiersz jest jednym z na to dowodów...

Proszę, nie płacz już kochanie
Chcesz ?
Wybierzemy się razem w cudowną podróż
Pojedziemy windą
To będzie niezwykłe podróżowanie

Wciskam jedynkę
Jesteśmy na pierwszym piętrze
Popatrz !!
To Twoje dzieciństwo
Bawisz się, gonisz za gołębiami
Jesteś taka radosna - to musi być wiosna
Widzę wokół tyle pięknych kwiatów,
słychać śpiew uszczęśliwionych ptaków
A Ty podbiegasz do mnie
I pytasz trochę zniecierpliwiona:
"Tatku, dlaczego one ciągle mi uciekają ?"
Myślę córeczko że to dlatego,
Że jeszcze Ciebie nie znają,
ale gdy już się zaprzyjaźnicie,
Na pewno zaczekają...

Wciskam dwójkę
Jesteśmy na drugim piętrze
To Twój pierwszy dzień w szkole
stoisz taka poważna
Na swoim pierwszym szkolnym apelu
I dziwisz się że tych uczniów
jest aż tak wielu
A kiedy wróciłaś wreszcie do domu
Rzuciłaś mi się na szyję
"Tatusiu, fajnie jest w tej szkole,
Już mam nowe koleżanki !"
Tak się cieszę córciu,
Od teraz będziemy mieli
Wspólne radosne poranki..

Wciskam trójkę
To już trzecie piętro
Słychać burzliwy czas dorastania
Coraz więcej chłopców
Po naszym domu się kręci
Jakoś żaden mi do Ciebie nie pasuję
Pewnie dobrych chęci mi trochę brakuję
"Oj tato daj spokój....
Przecież jestem już prawie dorosła"
Nim zdążyłem sie odezwać,
Już na technotekę z jednym poszłaś....

Szybko wciskam czwórkę
To już czwarte piętro przed nami
Teraz widzę Cię w kościele
Słychać jak Mendelsona grają organy
Stoisz w białej sukni przed ołtarzem
Pełna wiary, miłości i szczęścia,
Pełna Wielkich Marzeń
Obok Ciebie stoi Twój wybranek
W ciemnym garniturze
Już nie kryje łez, nie mogę już dłużej..

Wciskam piątkę
Przed nami piętro piąte
Jesteśmy wszyscy w letnim ogrodzie
Widać, że razem żyjemy tu w zgodzie
mimo lat, ciągle wyglądacie młodziej
Nagle słyszę głos:
"Dziadku pobaw się z nami !"
Już do Was idę, może w piłkę pogramy ?

Wyżej już nie pojedziemy,
winda tak daleko nie sięga
Zresztą nie chciałbym wiedzieć
kiedy skończy się mojego życia wstęga

Wciskam przycisk o numerze zero
Wracamy na parter
Ty usnęłaś ? Ślicznie !
Położę Cię więc teraz do Twojego łóżeczka
Mam nadzieję że podobała Ci się
nasza wspólna, niezwykła wycieczka...

Chciałem w tym miejscu podziękować wszystkim, którzy doczytali wiersz do końca. Wiem, że nie było łatwo ;)

autor

taki_1

Napisany: 2007-01-19 Dodano: 2007-01-19 08:48:31

Ten wiersz przeczytano 1223 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie