Nigdy wiecej
Remiś odpoczywaj w pokoju [*] Ty wiesz...
Nigdy wiecej
Nigdy wiecej nie pójdziemy
alejami - wpółobięci,
romantyczni, zakochani.
Nigdy więcej wiatr nie zagra
nam do tanga. Dzisiaj jesień,
smutna jesień - szkoda gadać
Zrzuca liście - płacze rzewnie
nad mogiłą. Wiatr jak chórek
jej wtóruje, niczym Hiady.
Żałość w sercu - czarnym kirem
dzień się toczy. Nie powrócisz,
nie przytulisz, nie rozśmieszysz.
Ból, tęsknotę, dar modlitwy
wplatam w płomyk - miłość moją
wpinam w złote chryzantemy.
Niech rozgrzeje, rozpromieni
błękit nieba. Wiem że jesteś
widzisz płomień, miłość w sercu.
Ty-y dn: 30. 10. 2020 r.
autor : /wanda w./
autor
wandaw
Dodano: 2020-10-31 00:06:19
Ten wiersz przeczytano 2215 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Chwytasz za serce, Wandziu...
Serdeczności, Kochana :) B.G.
Wzruszające, piękne wersy.
ten smutny wiersz zostawiam bez komentarza
Wandeczko, przytulam i pozdrawiam
Witam i pięknie dziękuję wszystkim razem i każdemu z
osobna za przeczytanie i komentarze pod moim wierszem
Pozdrawiam serdecznie :)
Do komentowania wierszy na beju wrócę jutro.
Tęsknota zapisana wierszem.
Pozdrawiam.
Witaj,
bez komentarza - dzisiaj.
Pozdrawiam serdecznie.
minęły czterdzieści trzy lata, a od
'najświeższego' smutku cztery - wszystko w
najbliższej Rodzinie.
O rówieśnikach nie wspomnę ta półka jest w
ciągłym ruchu 'przesunięć...
Wybacz tę prywatę.
Piękny, wzruszający wiersz,
Wandziu, trudno go komentować,
Pozdrawiam ciepło.
Remi żyje dalej w Twoich wierszach. Pozdrawiam z
uśmiechem.:))))
Piękny wzruszający pełen tęsknoty wiersz....
pozdrawiam serdecznie:-)
Miłość jest cudowna gdy się ją utraci na zawsze, życie
staje się smutne i trudne...więc pisz i swój smutek i
tęsknotę przelewaj na papier jestem z Tobą każdego
dnia...pozdrawiam z głębi serca.
Wiersz porusza do głębi.
Pozdrawiam serdecznie
Poruszające, jak ostatnio Twoje wszystkie. Pozdrawiam
Ach Wando - jestem wzruszona... To piękny wiersz.
Piękny, pełen tęsknoty wiersz...
Pozdrawiam serdecznie.
Śmierć jest nauczycielką dla żyjących... Piękny
wiersz. Pozdrawiam ze współczuciem, Wando.