Nigdy więcej

Tysiące myśli
Tysiące westchnień
Słońce zaszło za chmury
Deszcz zaczął padać
Zaczęła się burza

Burza myśli
Brak kontroli
Świat się pogubił
Wszystko roztroiło

Całokształt wziął w łep
Hierarchia wartości się pomyliła
Muzyka która zniewala
Muzyka która pozwala nie myśleć

Pozostaje żal
Pozostają ukryte myśli
Pozostaje coś nieopisanego
Coś nieopanowanego

Uśmiech pozostał
Bo musi
Maska radości włożona
Ubiór ubrany

Oczy szeroko otwarte
Uszy nadstawione
Wyczekiwanie
Nadzieja

Nigdy więcej chce się powiedzieć
Dosyć już
Dosyć siebie samego
Dosyć innych
Dosyć już porażek

Basta!

Trzeba wstać
Wstać z ugiętych kolan
Spojrzeć w niebo
I uśmiechnąć się.

Ot tak po prostu
Ot tak zwyczajnie
Spełnić się

By potem nie było pretensji
By potem nie było już takich myśli
By potem już nie było takich wierszy.

autor

Łukasz21

Napisany: 2009-03-09 Dodano: 2009-09-05 00:47:39

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie