Nijaki wój o to co zawsze

W locie rozważań i myśli
choć na skraju szaleństwa
lgnę dalej do przodu
porzuciwszy dawno zasady bezpieczeństwa

Mijam po drodze smutek
mijam radość i uniesienie
im bardziej wierzę że to prawdziwe
tym bardziej pogrążam siebie

Czytając wiersze na polskim
nikt mnie nie rozumie
choć zawsze jestem sobą
nikt z nich tak nie umie

Targają mną demony
złości opętania
choć pozornie drobna rybka
w rzeczywistości pirania

Z wiekiem po przemianach
przed lustrem się przyglądam
niby to logiczne
lecz wciąż nie wiem czyje odbicie oglądam

Czas w końcu nadszedł
na przełomu okres
choć brak tu żołnierzy
będę walczyć po kres.


Rozglądam się po bokach
widzę barwy nieba
Trzymam w ręku szczęście
nic więcej mi nie trzeba

autor

blackmamba

Dodano: 2009-12-06 17:37:22

Ten wiersz przeczytano 660 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie