Nikifor

...czlowiek w nędzy zyjący zawsze ma bogatą duszę.
Zatraca się ją w rozkoszy. Wtedy następują chwile
zapomnienia. Bieda stanowi ludzi wartościowymi. Bardzo
ciekawy temat.

Nikiforem jestem zafascynowana, mam domek niedaleko
Krynicy, miejsca gdzie żył i tworzył swoje
niepowtarzalne obrazy.

Zaciekawiły mnie rozważania składniowe. W trzecim i
czwartym wersie pierwszej strofy mamy dwa
zdania.Zdanie w wersie czwartym powinno bezpośrednio
określać rzeczownik w wersie trzecim, a nie- jak w
wierszu-występować po czasowniku.Sugerowałbym taką
zmianę:"A prostotą twórczości,którą świat cały
zachwycił,/miłość do ziemi ojczystej wyraził."
O Nikiforze- "stworzone z oddaniem".

kiedy w kinie, z rewelacyjną obsadą śp.Krysi
Feldman,oglądałam ten film zastanawiałam się ile
talentów ukradła nam historia przez zapomnienie!

Zdecydowanie jestem na tak

Dobry wiersz z przekazem trafnym.

Nieprawdą jest, że "Mowę Stwórca mu odjął". Nikifor
miał jedynie "podwiązany język", co mu utrudniało
mowę. Nie można w wierszach, które czyta wiele osob,
podawać nieprawdę. Dobrze, że piszesz o Nikiforze, ale
bardzo niedobrze, że nieprawdę,
Pozdrawiam

Nikifor wielka "metafora" życia ..+pozdrawiam

Do wielkich rzeczy stwórca wybiera najskromniejszych,
najmniejszych. Pięknie piszesz o Nikiforze.

"Maly , duzy czlowiek", bardzo trafne okreslenie i na
takiego Nikifor zasluguje.
Pozdrawiam.

A ja go niestety nie znam, no cóż, dzisiaj przemilczę
samym głosem.

Czasami proste słowa, czy gesty mają większą wartość
niż te wyszukane. Hołd oddany Nikiforowi w sposób
czytelny dla każdego odbiorcy.

robi wrazenie Marku,taki zal jakis czowieka
ogarnia,koncowe dwa wersy naprawde mnie poruszyly,to
zestawienie ludzi co pysznie uwazaja sie za duzych z
czlowiekiem ktory jedynie dusze mial bogata,jest
naparwde glebokie,roznica rzuca sie w oczy...widac to
doskonale w twoim wierszu!

Mądra, refleksyjna puenta ,ciekawy wiersz ,bo i
człowiek ,o którym piszesz takim był

Znów pora na Nikifora. On krzyczał farbami, a ilu z
nas - słowami?