nim błękit
i niebo znów się różowi
oddając sennej nocy
rozmarzony ciszą grafit
gubiąc gwiazdy gdzieś w trawie
diamentowe snu krople
w magicznej chwili poranka
autor
zuza n
Dodano: 2017-05-30 10:58:46
Ten wiersz przeczytano 960 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Rozmarzony wiersz i to bardzo :) Pozdrawiam serdecznie
+++
niebo jest piękneeeeeee
prześlicznie serdeczności ślę
Bardzo ładna miniaturka Pozdrawiam serdecznie nim świt
zaróżwi błekity
Mi też się podoba!
Pozdrawiam :)
ślicznie:)
przepiekna miniaturka serdeczności
Piękny wiersz.
w błękicie poranka niejedna kropla rosy gwiazdą
zabłyśnie
Bardzo mi się podoba :-)
Piekny obrazek nam sprezentowalas na dzien dobry,
dziekuje.
Ladna rozmarzona porankowa, impresja.
Pozdrawiam.
Dawno Ciebie nie czytałam Zuzanno
Ładnie
Pozdrawiam:-)
Ladnie, bardzo:)
pozdrawiam:)
Warto sie budzic i wkraczac w nowy dzien, kiedy
poranek tak piekny. Moc serdecznosci Zuza.