W nim cała mądrośc życia jest...
Dla tych najmniejszych
Bezszelestny serc wiatr łamie drzew
konary
Gdy w bezlitosnym zwierciadle
Jakby do góry nogami
Wypatruję bezszelestnego chaosu
Ja , bezwstydna, szukając najbliższego
Najważniejszego dżwięku głosu
Widzę między trzcinami w tafli stawu
Wodne kręgi , w nich ślad Twoich oczu,
Czerwienią uderzający spadający
Ślad ludzkiego nieba
Pod me na betonowym stojące stopy
Padole łez
A ja podchodzę pod mur , schylam się
Nad tym biednym źdźbłem trawy
I wiem:
W nim cała mądrośc życia jest.
autor
Gypsy Girl
Dodano: 2005-04-09 13:35:55
Ten wiersz przeczytano 515 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.