Nim pierwsze astry
Ziemia zdyszana nadmiarem gorąca,
porannych pereł nawet na lekarstwo.
Promienne złoto zawieszone w oknach,
lśniącym brokatem na firany spadło.
Lato zastygło w przepychu kolorów,
utkało suknie z najpiękniejszych tkanin.
Dzbany zapachów rozlewają wokół
feerię piękna - temat dobrze znany.
Nim pierwsze astry w poletniej
orkiestrze,
odliczą chwile jesiennej nostalgii,
sierpniowym pięknem zachwyćmy się
jeszcze.
Może pozwoli w wierszach ślad zostawić.
Komentarze (28)
zachwycam się na okrągło, a w Twoich wierszach nie
tylko ślad, Twoje wiersze całe są pięknem :-)
Piękny wiersz...
pogodnego dnia :)
Tak pieknie i malowniczo tylko Ty potrafisz ... +++
Pięknie Magdo
Jak już piszesz i astrach, to znaczy że jesień tuż tuż
Pozdrawiam :)
też lubię takie zawieszenie przed jesienią a ona
nadejdzie niechybnie, "astry w poletniej orkiestrze"
już ją czują, pięknie, pozdrawiam
Czuć poezję.
Lubię sierpień. Jest taki spokojny, wyciszający. No i
upały nie dokuczają.
Pozdrawiam ciepło.
Te Twoje rymy ciągną jak magnes:)
Magdo u Ciebie odpoczywam. Poezja, cudo wiersz.
Serdeczności.
Taak. Popieram, zachwycam i dziękuję za ten letni,
piękny obrazek.
I mnie także bardzo się spodobał.
Pozdrawiam Magdo.
Bardzo mi się podoba! Pozdrawiam :)
Dobrze jest czytać twoje wiersze,bo jest się czym
zachwycać.Pozdrawiam serdecznie.
Piękny wiersz, takie to można czytać i czytać:)
Magdziu piszesz pięknie, jestem zachwycona:)
Twoje wiersze są pięknym śladem.