Nimfa
Tańcząca nimfa w blasku księżyca
Ciałem swym kusi, wdziękiem zachwyca
Wdziękiem zachwyca i ciałem kusi
Naiwnych młodzieńców uściskiem dusi
Gdy zmrok zapada i słonce zachodzi
Niewinne dzieci we śnie nachodzi
Nocami stajnie odwiedza przecie
Podchodzi do koni, warkocze im plecie
Gdy kur zapieje i dzień nowy wzywa
w zamczyska lochach nimfa się skrywa
Panicznie się boi światła promieni
Jak ja dosięgną w głaz się zamieni
Komentarze (2)
Masz wyobrażnie i nieżle Ci idzie pisanie, życzę
rozwoju w pisaniu, powodzenia.
zlosliwa nimfa dobrze ze nie czuje sie bezkarna i choc
slonca sie boi,ciekawy wiersz . Witaj na beju i weny
życzę