Nimfy
W świecie Dionizosa mieszka bóg łaskawy,
pieśnią swego fletu wypełnia świat cały,
piękna to muzyka, chociaż smutek niesie,
a dźwięk jej rozbrzmiewa i w wodzie, i w
lesie,
Rozbawione nimfy po wodzie pląsają,
winem upojone bóstwa zaś śpiewają,
a w cieniu drzew siedzi z zasępioną
miną,
tajemniczy artysta, znużony krzątaniną,
Wieczorem, gdy arkadyjskie słyszy
brzmienie,
w księżycowym blasku, ożywia kamienie,
mgła zbiega z gór niczym nadobna panna
młoda,
taka bowiem rozkochanej kobiety uroda,
I tańczą nimfy na miękkiej murawie,
a wiatr znów trzciną potrząsa łaskawie,
piękna dusza w milczeniu odchodzi,
będą za nią tęsknić i starzy i młodzi...
autor
Antyczna
Dodano: 2017-08-10 08:40:57
Ten wiersz przeczytano 690 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Ten wiersz podoba mi się :)
Intryguje tajemniczy artysta...:)
Pozdrawiam
Ladnie, bardzo mi sie podoba, ten obraz tanczacych
Nimf, namalowanych lirycznym slowem.
Pozdrawiam serdecznie., daje +:)
Piękny nimf taniec,
na pożegnanie!
Pozdrawiam!
Bardzo ciekawy wiersz,
dałam wcześniej głos i mnie wylogowało, nie wiem
czemu,
ładny klimatyczny wiersz, w niebanalnej antycznej
oprawie, podoba mi się, choć bym go trochę wyrównała
gdzie niegdzie by był równym 12 zgłoskowcem.
Miłego wieczoru życzę.
Podoba mi się Pani wiersz :) Pozdrawiam serdecznie +++
ciekawy wiersz
Ładny wiersz. W pierwszej zwrotce chyba powinno być
pieśnią swego fleta, a nie fletem swojej pieśni.
piękny wiersz w baśniowym klimacie :-)
pozdrawiam
widzę, że fascynuje Cię antyczny świat.
bardzo ładny wiersz ..
Świat z baśni i wyobrażni artysty...dietsz bdb...
Pozdrawiam ciepło, miłego dnia
Świat z baśni i wyobrażni artysty...dietsz bdb...
Pozdrawiam ciepło, miłego dnia