Nitki
Niewiele nitek
Przyszyło moje myśli do Twoich
Takie mikroskopijne pajęczyny splotły
sieć
Otaczającą nasze serca
Ciepła pokątnie darowanego
tak trochę, tak niewiele
Boję się, że w końcu mnie zgubisz
Odcinając nitki jedną po drugiej
Gdzieś tam zapomnisz strzepując
Resztki zimowych cieni
I zjawia się strach
Że to bardzo zaboli
autor
Magdalena Jot
Dodano: 2008-03-28 11:34:43
Ten wiersz przeczytano 746 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Strach przed zapomnieniem ,zerwaniem tego co łączy ,bo
miłość to pajęcza, delikatna nitka piękna ,ale łatwo
ją zniszczyć. Interesujący ,poetycki wiersz