NO MORE DRAMA proszę
wiersz ten dedykuję Panu Tomaszowi W. z beja, za to że pozwolił mi go odzyskać
tyle wieków
a Wy wciąż płaczecie
nade mną
nad nim
nad nami
to takie przykre
kiedy wspólne szczęście
z każdej strony
podmywane łzami
on już ma dosyć
wolałby żyć
bo wtedy każdy
by o nim zapomniał
a przecież ze mną
na zawsze chciał być
a ja z nim
bez końca ...
było nam dobrze
pośród starych pieśni
ludowych legend
i wspomnień
lecz wszystko minęło
kiedy Wielki Poeta
upomniał się
o nas
o niego
o mnie ...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.