Noc
Spoglądam w niebo,
Księżyc zgonił już Słońce ku ziemi.
Słyszę głosy przestworzy...
Głuche pustkowie, przepełnione Indygo
Na nim miliony gwiazd,
A każda ma inną melodię.
Idę powoli... ścieżką mleczną
Drogę wskazuje mi czas,
Królestwo Piękna i moc potężna
Napełnia mą duszę Światłem Wieczności,
Unosi ją wyżej, swobodnie...
Niczym wiatr liście w porze jesieni
I szepcze nieustannie:
„Nie bój się marzeń!”
autor
Neila
Dodano: 2007-08-26 15:55:21
Ten wiersz przeczytano 612 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.