Noc 17 września

Poświęcony ofiarom Katynia...

Noc, która zostanie zapamiętana,
Data, 17 września, krwią przypieczętowana,,
Bestialskimi mordami, zbiorowymi grobami,
Czerwono- armistami , co w tył głowy strzelali,

W zbiorowych budynkach,
Razem, powtarzali,
Że wrócą do domów,
Do tych , co kochali,

Lecz nie spodziewali się,
Takiej sytuacji,
Że, nagle o poranku,
Tam na ich tej stacji,
Będą brali ich po kilku,
Kilkunastu dziennie,
Potem zaś słyszeli,

Pogłoski o powrotach,
Do domów,
Żaden z nich nie przewidywał tamtej tej udręki,
Podchodziła do nich grupa i wiązała ręce,
W strojach zaś swych jenieckich,
Nie mogli nic więcej,
Tylko razem z nimi iść,
W nieznane czym prędzej,

Poszli na skraj lasu,
Zobaczyli doły,
Głębokie, puste,
Następnie Czerwono- Armiści ,
Dali polecenie,
Stańcie przed tym dołem,
Tuż nad jego skrajem,
Wyjęli bronie z kabur,
I zaczęli... Mordowanie

Padły pierwsze strzały,
Prosto w Potylicę,
Lecieli do dołów,
Skrywać tajemnicę,
Na lat kilkadziesiąt,
O tym co się stało,
Wiedziały tylko drzewa, co opodal stały,
Oraz księżyc , który wpatrzony był wiecznie,
W stos rosnących ciał, i płakał serdecznie,

Ziemia zaś, przyjmowawszy ciał ich coraz więcej,
Krwią Polską nasączoną, nie chciała już więcej,
Ale Czerwono- Armiści, mieli za zadanie,
Zabić wszystkich więźniów, tu na tej polanie...

autor

kura998

Napisany: 2007-09-14 Dodano: 2007-09-14 22:20:38

Ten wiersz przeczytano 1443 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie