W noc...

W noc wejść, wemknąć w ciszę i schować się w mroku.
Ukryć się w latarni mgłach gęstych, brodatych;
przed sobą niewidoczny, zatrzymać w pół kroku,
gdzie złuda i realność dwa tak różne światy
zlewają się w jeden strumień i mieszają z sobą...

I wkroczyć, i się znaleźć życia swego obok...


Z gór szczytów wiatr zgłodniały wypuszczać z uwięzi.
I gonić go po lasach szeleszcząc obawą.
W strzechy chałup się wplątać i miotać w obłędzie,
i przyglądać się ludzkim, bezrozumnym strachom...

...wyrwać się, wzlecieć ptakiem ponad drzew iglice.
Potem sny podglądać jak się wilczą po lesie zgubione
i wyrzucić w noc ciemną własne ciemne wycie...

W noc wejść, wemknąć w ciszę i samemu sobie
choć przez chwilę
być bogiem...

autor

FIZOL

Napisany: 2005-09-02 Dodano: 2005-09-02 22:46:06

Ten wiersz przeczytano 617 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie