Noc

noc dłuży się niemiłosiernie

gdy rozkoszuje się
wyrazistością jej smaku
zaciskające się, co raz bardziej
z każdą upływającą chwilą
szczęki
przymusowej bezsenności
powodują, że z wolna
gasnę
pogrążając się w błogim otępieniu

noc tamuje upływ czasu
przelewającego się
aortą życia
w moim ciele

dopiero wtedy docierają
kierowane milczącą mową
spojrzeń i gestów
nigdy niewypowiedziane
przez bliskich mi
słowa
to noc cichym szeptem podaje mi
ich prawdziwy sens na końcu
swojego długiego
ciągnącego się aż po świt
języka
weź i smakuj

widzę
mimo wszechobecnej
i namacalnej ciemności

zanurzony w spokojnym nurcie
płynącej przeze mnie
i obok mnie
rzeczywistości
uważając, by jej nie zbudzić
pogrążony w półśnie delikatnie kroczę jej dnem
po kamieniach sumienia
do świtu
zabiorę ją z sobą
otulę się nią i zasnę
o poranku

autor

michalski

Napisany: 2007-04-15 Dodano: 2007-04-27 21:37:11

Ten wiersz przeczytano 922 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie