Noc w lampce koniaku s

Oczy noc omiatają - patrzą choć nie widzą,
w ciepłych dłoniach podgrzewam koniaczek w ciemności.
Sączę kropla po kropli gorycz samotności -
a życie płynie obok ruchliwą ulicą.

Księżyc zajrzał do okna, niebo lśni gwiazdami,
wiatr płoszy na kasztanach przestraszone wrony.
Po kraciastej poduszce spływa strumyk słony -
to koniaku kropelki mieszają się z łzami.

Tyle marzeń i szczęścia w jednej lampce leży
którą w palcach obracam kryształowym lśnieniem.
Żadna flaszka niestety bólu nie uśmierzy -

gdy z tęsknotą wracają miłość i pragnienia.
Nie ma już co ogrzewać, czas dalej się kręci -
wyniosłem z butelkami na śmietnik wspomnienia.

autor

Stumpy

Napisany: 2018-05-17 Dodano: 2018-05-17 11:56:19

Ten wiersz przeczytano 847 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Sonet Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie