Nocą oddaj się Aniołowi swemu...

Człowieku- istoto bezsilna bez swego Anioła-
Bezbronna, wystraszona jak noworodek bez matki
Pozgaszaj światła w domu, pogrąż go w ciemności
Przymknij drzwi od swojego pokoju i uchyl okno
By gwiazdy mogły oświecić twą twarz
A potem połóż się spać...przymknij oczy swe...
I poczekaj aż...Anioł twój zmaterializuje się...
On zastąpi Ci skrzydłami kołdrę i otuli Cię
Poczujesz się jak w Niebie...
Jedwabne ciepło owładnie Cię,
Twe zmysły oszaleją od nagromadzonego
W pokoju zapachu kwiatów
A oczy porazi blask bijący od skrzydlatej postaci
Twój Anioł głaszcząc Cię po twarzy
Będzie śpiewał cudownym głosem,
Nigdy przez Ciebie nie słyszanym
Słowa pięknej kołysanki...
Ukołysze Cię...
pocałunkiem przymknie uchylone powieki
a potem nadejdzie świt i Anioł wypuści cię ze swych objęć
pozostawi w łóżku samego, lecz nadal przy Tobie będzie
każdą myśl i krok poświęcając Tobie- swojemu pod skrzydłowemu podopiecznemu...
A gdy zapadnie zmrok, znów skrzydłami uchroni Cię przed smutkiem i złem

autor

Samara

Dodano: 2004-07-04 19:28:25

Ten wiersz przeczytano 677 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie