nocą (wieczorem)

z dawniejszej twóczości

leżąc w ciemnościach

wspominam

zachwyty bez potrzeby
marzenia młode
naiwne bezsensu

wielkie małe rzeczy

tak rozbuchane
do granic możliwości
i

małe wielkie

na których mi tak bardzo zależy
za którymi tak tęsknię
i od zapomnienia ochronić pragnę

(pamiętasz bracie kolejkę w nocnym na śląsku
po tym jak nas zmasakrowani
czterej przybysze zza oceanu ? )

Po co żyć?

A po to choćby
że każda chwila
może być tą
która zostanie na zawsze
w sercu pamięci gdzie chcesz ja przechowac
którą przywołasz
gdy przyjdzie mrok
następnik blasku i poprzednik blasku

i w koło
póki wesoło

nic na tym świecie na zawsze
tak mówią fizycy
ale sie przemienia materia
więc jest moze pył z kalifornijskiego wiatru
na kupie
którą z buta patykiem zdejmujesz

i w koło
póki wesoło

spałem dzis do pietnastej
ale wyrzutów nie mam
bo oczy zmrużyłem
dopiero nad ranem

pisał pewnie poeta
myslicie

nie pisał
lecz to co robił
ze sztuką też może mieć wspólny mianownik
jak sie dobrze poszuka

I jakie dziwne to czasy
że poeta (grafoman)
pióra ni karty niepotrzebuje
starczą

półprzewodniki

i w koło
póki wesoło


nikim się nie jest
nikim się bywa
i raz sie pije whiskey
inny raz piwa

i w koło
póki wesoło

i juz nie smutna
grafomańska proza

pamiętasz jasiu
jak siedząc nocami
pisałeś pijaka?
pisałeś intro ?
lufę pisałeś ?!

pamiętam

na pewno ?

na pewno

to dobrze

autor

janowski

Dodano: 2012-07-10 19:01:35

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie