Nocna Anielica

"a zamiast słów kamienie rzucam już tak dawno wyschły łzy" Closterkeller

tańczyła naga przy blasku spojrzeń aniołów nocy
płakala cicho by ziemi od swych ciężkich łez nie zamoczyć

pijła ból przyprawiony żalem
kochała go chodź był jej koszmarem

na szczycie wzgórz jego złości
chciała doznać kolorów
czystej miłości

zimna komnata podarta szata
krew ociekająca na nożu kata

ona księżniczka w bieli
symbol złudnej nadzei
w trumnie na ołtarzu świata
w gasnącym płomieniu świecy
odchodzi
by innym życiem się uleczyć


rozkrwawione serce pozostawia przy grobie
by przypominieć temu
który ją okaleczył
że powróci tu jeszcze
by zbrać swe serce
by zabić zbrodniarza
i na wieczne cierpienie go skać

...

autor

Samira000

Dodano: 2007-02-06 20:07:20

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie