Nocna mara
Krwawy księżyc,
Krwawe niebo,
Czarne drzewa,
Czarne ptaki,
Tylko patrzą w twoją stronę
By zakrwawić twoją duszę.
Chcąc zastraszyć twoje serce
I zatracić cię w rozpaczy.
Czyha tam i ówdzie cień,
Aby schwytać swą ofiarę.
Za gardełko po cichutku
Zabierając tlen tak słodki,
I tak trzyma, bez litości,
Aż ofiara sama uśnie,
W śnie bezkresnym i beztroskim.
Tak obmywa twoje skronie
Krwawą wodą tak bluźnierczą.
Tylko czeka mroczna mara,
Na twój krzyk i obłęd w oczach.
Lecz z rannymi promieniami,
Jej królestwo wraz zastyga,
I się kończy na dzień cały…
A gdy znów, w wieczornym chłodzie,
Niebo tysiącami gwiazd rozbłyska,
Twoja mara wnet powraca
I zaczyna krwawić znów.
Komentarze (7)
Mocne dobre lecz nie modne;):)
Wiersz dobry ale ja nie lubię horrorów...miłego dnia.
dobry wiersz z przyjemnością przeczytałam
Pozdrawiam:))
Tak czasami bywa,iż noc jest tak mroczna dla
niektórych jak w Twoim
wierszu,ciekawie i sugestywnie to przekazałaś...
Pozdrawiam serdecznie:)
Wlasnie tak wyglada moja noc:-)
Bardzo smutny wiersz. Jak strach. Pozdrawiam mile.
Bardzo mroczny, jak horror. Dobranoc