Nocny sen
Powiew wiatru, pchnięcie w dól
na ziemię spada stos kul.
Klaśniecie w dłonie, mrugnięcie powiek
z czarnego dymu wyjawia się człowiek.
Stukot kól, parskanie koni
niewielu jest takich jak oni.
Filizanki brzdęk, trzask drzwi.
na stepie zostalismy tylko My.
Szum wody, trzepotanie skrzydeł
z oddali zarys w księzycu błyszczących się
wideł.
Odgłos sowy, łamanie gałęzi
nazajutrz zabraknie silnych więzi
Wraz ze wschodem słońca znikną senne
mary
piękne sny przegonią koszmary.
Trzask, puk, kap , kap
po nocnym snie pozostał tylko strach.
autor
Pesymistka94
Dodano: 2012-06-03 22:00:52
Ten wiersz przeczytano 850 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
94'
przepraszam, naprawdę..
bez wytłumaczeń, na późną porę nie zganiam, masz
absolutną rację, każdy inaczej.
Pan? to nie do mnie
nieco pogmatwane, podział na dwa wiersze, jakby w
połowie zwiazano Ci rękę i nakazano pisać szybciej