Nokaut
Gdy nokaut zadajesz przez gardę bez
ciosu,
po którym nie mogę się wyrwać z chaosu
tych szeptów, obrazu, zapachu i ust
co kusząc łagodzą, zdradzają twój gust
zwycięstwa bez walki jak życia mistrzyni
co zawsze dostaje co chce choć nie czyni
nic po to by przeć, by nie wahać się
czasem,
trofeum chcę zostać, mistrzowskim twym
pasem.
autor
uKrytysmOk
Dodano: 2015-07-02 12:33:19
Ten wiersz przeczytano 688 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Na sportowo.:)
Po boksersku, tylko żeby nie było knock out.
Pozdrawiam serdecznie.
O! i to jest miłość. Podoba mi się bardzo, bardzo.
+))