Nokturn Szopena

Ciepły letni wieczór
Przez uchylone drzwi balkonu,
słychać znajomą muzykę
to nokturn Szopena, zapamiętany
dawno niesłyszany.

Muzyka ta jakby falą
do pokoju jej wpłynęła,
otoczyła jej duszę i obudziła
dawne głęboko schowane,
pajęczyną czasu zasnute wspomnienia

Przywołała również obraz romantycznego
wieczoru z muzyką Szopena,
płynącą z oddali.
Ławeczka w parku i oni oboje
mocno przytuleni, wprost ze sobą scaleni
wzajem całowani, szeptem własnych słów owiani,
tak cudownie zakochani

I tylko księżyc ich podglądał
zza konarów drzew.
I tylko słowiki swoim śpiewem,
zagłuszały ich szept.

Kiedy w zenicie szczęścia
na ukochanego czekała,
zamiast niego list otrzymała,
a w nim słowa, które przeszyły jej serce

Żegnaj ukochana, wyjechałem,
nie wrócę.
Nie mówiłem nic,
bo stchórzyłem,
łez Twoich się bałem.
Wybacz!

List wypadł jej z dłoni,
otoczyła ją pustka.
Nie było nic, domu, drzew,
nie było nawet łez.
Zniknął świat cały,
tylko dwa słowa pozostały
"Żegnaj, wyjechałem".

Gdy muzyka ucichła,
ocknęła się ze wspomnień,
które dziś już tak bardzo
nie bolały.

autor

Freda A

Napisany: 2016-02-12 Dodano: 2016-02-14 14:36:33

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie