Nomadowie wojennej zawieruchy

Wiersz napisany na warsztaty na fb z okazji 101 rocznicy odzyskania niepodległości Zajął Grand Prix na warsztatach oraz oraz Laur Czytelnika w innej grupie poetyckiej

Nomadowie wojennej zawieruchy

O Panie, który patrzysz z góry
i widzisz ten bestialski mord,
w obozach wciąż dymią kominy
tam ginie kwiat polskiej młodzieży
ojcowie, matki, żony, małe dzieci.
najeźdźca pali nasze domy,
w pożodze stanął cały świat

Do Ciebie Boże znów wołamy,
jak praojcowie przez stulecia,
powstrzymaj machinę zagłady,
co niszczy nasz ojczysty kraj.

My słudzy, my Twoi poddani
prosimy z wszystkich świata stron,
więc usłyszysz dzieci swoich głos,
do wolnej Polski wrócić chcemy,
w spokoju odbudować kraj,
by Polska znowu rosła w siłę,
Mazurek Dąbrowskiego brzmiał.

Do Ciebie Boże znów wołamy,
jak praojcowie przez stulecia,
powstrzymaj machinę zagłady,
co niszczy nasz ojczysty kraj.

Na wszystkich frontach znów walczymy,
wciąż przelewamy naszą krew,
oddając życie swe w ofierze,
by Polak mógł w wolnej ojczyźnie,
z godnością i w pokoju żyć,
by nie zaginęła polska mowa,
i kwitła nasza święta wiara

Do Ciebie Boże znów wołamy,
jak praojcowie przez stulecia,
powstrzymaj machinę zagłady,
co niszczy nasz ojczysty kraj.


Ty-y dn: 12.11.2019 r.

/wanda w./

autor

wandaw

Napisany: 2019-11-12 Dodano: 2019-11-14 21:09:51

Ten wiersz przeczytano 1257 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Sylabiczny Klimat Dramatyczny Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie