Nonkonformistycznie

a ja zrobię na przekór
i wzlecę w dół
cofnę się w tył
wyśnię na jawie sny

w końcu reguła po to
by ją łamać
na nowo
jak ja napiszę – składać
po staremu
w czarnym blasku atramentu
czerwonym od krwi
zburzę drzwi logiki

zostanie mi wyobraźnia
w kształcie uczuć…
by je snuć…..
życia droga nieraźna!
lecz własna..
moja szczęśliwa,
jak to tylko w wierszu
czasem bywa…

dla tej pani co się zawsze w tył cofa:)

autor

Nibyktoś

Napisany: 2005-03-14 Dodano: 2005-03-15 00:39:31

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie