NORMA
wszystko jest w normie
wbrew woli innych
poezja jest światem
zrozumiałym tylko przeze mnie
jednostki czerpią z niej przyjemność
wielu obserwuje jej sukcesy
jedna mrówka siedzi pod ściółką
nie stać ją na światło
siedzę teraz z latawcem w dłoni
moja poezja docenia unoszący ją wiatr
małą mrówkę nie dotyka podmuch skrzydeł
motyli
jest zbyt przyziemna
wszystko jest w normie
nowe wiersze szybują do ciepłych krajów
te zimniejsze już zostały zasiedlone
wszystko jest w normie
wbrew mrówce i kretowi
oboje pod ziemią żują pleśń własnych
kłamstw
światło nie zagląda do huśtawki
ani piaskownicy pełnej piasku
tam nie dochodzi wiatr
wszystko jest w normie
poezja jest światłem w samym źródle
miłości
rzecz jasna mojej
Klaudia Gasztold
autor
cicha myszka
Dodano: 2018-05-27 19:29:07
Ten wiersz przeczytano 1116 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Piękny taki rozmarzony wiersz, pozdrawiam :)
"poezja jest światem
zrozumiałym tylko przeze mnie" pisze autorka. Chyba
tak bo ja nie zrozumiałam tego co autorka miała na
myśli. Pozdrawiam
Wiersz z podobaniem :)
Pozdrawiam :)
Może się mylę, sądząc, że powinno być w dopełniaczu
(nie stać kogo czego? -jej),
więc przepraszam za tę uwagę:)
,,Krzemanka,, jest dobrze ,, nie stać jej,, by bylo w
czasie przeszłym A mowa jest o dniu dzisiejszym. ,,
nie stać ją na ,, coś tam jest odpowiednią formą :-)
Odbieram ten przekaz w klimacie ironicznym, jako opis
postawy egocentrycznej twórcy, który patrzy na innych
z góry. Zastanawiam się czy w szóstym wersie nie
powinno być "nie stać jej"? Miłego wieczoru:)
- z taką poezja można wydobywać się z ciemności -
wiersz bardzo mi się podoba :)