Nostalgicznie
Minie
godzina za godziną
odejdą we mgle niczyje
statki z marzeniami odpłyną
a ja
przecież jeszcze żyję
to czas nie chce nam odjąć lat
jedynie trosk wciąż dokłada
kto to
te dawne lata skradł
czy letni deszcz co znów pada
czy dzień coraz bardziej krótki
wolnym
krokiem idzie jesień
a razem z nią wszystkie smutki
przebrane w szarobury deseń
autor
Maciek.J
Dodano: 2017-08-28 20:11:20
Ten wiersz przeczytano 809 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
:)
Smutki też kiedyś muszą minąć.
Ja lubię jesień.
Nie jestem pewna, czy /bardziej krótki/ to poprawna
forma.
Pozdrawiam :)
Owszem, nostalgicznie
nos talk i magicznie.
przybrane też mogą być Basiu
ładny wiersz ale czy w ostatniej strofie nie powinno
być przybrane?Pozdrawiam:))
OK ale to wynikało z braku czasu nie niechęci
pozdrawiam
Tak bardzo życiowo.
Maćku, rozumiem, że cieszysz się z każdego komentarza.
ja napisałem o braku wzajemności z Twojej strony.
robisz, jak uważasz, ale pisz o tym precyzyjnie.
pozdrawiam :)
podoba mi się wiersz :)
jak też jesień
nie musi być smutna
kiedy miłością płonie
jesienni ludzie
też są szczęśliwi
jedynie ci co im szczęście
nie dopisało
chcą powrotu lat młodości
a może lat komunistycznych
że przywileje mieli w:)
Arku
każdy komentarz jest dla mnie cenny
o ile jest napisany z kulturą i poszanowaniem tekstu
wiersza...
pozdrawiam również i zapraszam do komentowania ;-)
Przemijanie i te myśli niechciane,
zamknięte w wierszu.
Bardzo dobrym wierszu, Maćku:-)
"Co Pan robi ?...czekam na Siebie."
- Emil Cioran.
rzeczywiście nostalgicznie o przemijaniu