Nowa gwiazda

Wiersz piękny i skłania do refleksji nad
przemijaniem... Pozdrawiam Krajana,
gliwiczanka Berenika57

Wszystkim nam się kurczą dni:)

Witaj Sławku!
Dzięki i miłego dnia:)

odwiedzimy rodziną bejową każdy zostawi serdeczne
słowo

Szczęście w życiu jest niewymierne, dla jednego
wygraną w Totku, drugiego zdrowiem a biednego kromką
chleba. i nie zawsze my sami jesteśmy jego kowalami.
Nazywamy go łutem szczęścia, by ktoś nas zauważył, w
pracy, śpiewając na ulicy czy kastingu. A na samym
końcu jesteśmy tylko mięsem które nauczyło się pisać
"wiersze", ukłony

,,wciąż jestem młoda
choć już nie piękna
doceniam urok tej cudnej chwili
gdy wiek mój do jesieni się chyli

o śmierci jeszcze nie myślę
lecz w testamencie napiszę
by moje kości spoczęły w grobie
gdzie niebo i ziemia są polskie"

Taka odpowiedź nasunęła się po przeczytaniu Twojego
wiersza.Dziękuję za życzenia noworoczne , do pisania
wrócę ,tylko tu w De czasu brak na pisanie.

Piękny wiersz,serdecznie pozdrawiam

Nigdy nie wiadomo kto przez swiat zostanie doceniony,
jednak kazdy ma tu swoją rolę i bywa niezastąpiony.
Chociaz zycie nasze zgasnie, choc sie wyda ziarnkiem
maku
Z tych drobiazgow,z nikłych sladów, cały wszechświat
jest stworzony.

No cóż, z racji wieku wolę lżejszą poezję, bardziej
optymistyczną i radosną / dlatego u mnie wciąż:
wiosenny ranek :) /, bo to daje nadzieję, że coś się
budzi. Jeszcze nie chcę myśleć o wiecznym śnie, bo on
i tak mnie sam dopadnie. To takie moje
przemyślenia.Twoim wierszem jestem zachwycona, jak
zwykle głęboka perfekcja, od tematu odskoczę nie
dotykam. Dziękuję za wszystkie życzenia, dobrze, że
nie zajrzałam tam w drugiej połowie roku. Wszystkiego
pięknego życzę również na ten rok, oby wena dalej
dopisywała by tworzyć i zaczytywać się w pięknej
bejowej poezji. Pozdrawiam.

Nigdy nie nazwałabym się literatem, poetką,
czymkolwiek. Czasami wpadają w moje ręce książki z
różnymi mało znanymi wierszami, których autorzy umarli
już dawno i nikt ich nie pamięta, a wiersze nieraz
świetne, tyle tego... Słowa nie liczą się, może tylko
teraz, dla kogoś. Prochy literata - prochy takie jak
każde inne... Tylko to, co zrobisz naprawdę dobrego
dla innej osoby może mieć jakiekolwiek znaczenie,
żaden wiersz.
PS Chińczyków też się boję. My się w Europie się
kłócimy i żyjemy zupełnie nie tym, co jest istotne.

Zamyśliłam się bardzo po przeczytaniu.... i niech to
będzie najlepsza recenzja.....

... kiedyś za mną zapłaczą
kiedyś znicze zapalą
kiedyś wspomnień fragmenty
w kliszach myśli utrwalą

kiedyś stanę przed Stwórcą
kiedyś zmyję swe grzechy
lecz nim kiedyś to przyjdzie
chcę brać z życia uciechy

I upajać się tymi
uciechami w zachwycie
gdyż tak szybko przemija
w swej kruchości to życie ...


ps. sory za chęstochowę:))

Czytałem wczoraj, ale nie zdążyłem skomentować, bo
żona potrzebowała mojego wsparcia.
Czas, ma to do siebie, że pędzi, nie pytając nas, czy
za nim nadążamy.
U nas jeszcze nie można rozsypywać prochów, gdzie się
chce, więc Ty musisz mieszkać poza granicami naszego
kraju.
Czyta się z głęboką refleksją nad przemijaniem.

Bardzo refleksyjnie tym razem u Ciebie i może trochę
zbyt wzniośle, ale w obliczu ostatnich wydarzeń wiersz
wpisuje się w tę posępną rzeczywistość.
Dla zrównoważenia :
" Odpędź czarne myśli!
Dość już twoich łez
Niech to wszystko przepadnie we mgle.
Bo nowy dzień wstaje..."
Dobrego dnia, pozdrawiam !

Sławomirze, jak to zawsze u Ciebie bardzo dopracowany
i wypieszczony wiersz, z głęboką
refleksją.
Miłej niedzieli życzę.