Nowe piękno
Babiego lata srebrna nitka
wplata w naturę nowe piękno.
W żurnalu mody jesień. Ścichła
melodia ulic. Czas już zerknął
w szepty wieczorów z blaskiem świecy
i kawiarenek blade światło.
Złoto i karmin gdzieś pomiędzy
sepiowym wątkiem. Barwy blakną.
Jeszcze zbierzemy garść kasztanów
i nacieszymy róży ciepłem.
Jesienne songi znowu grają,
a serce ciągle w sukni zwiewnej.
autor
magda*
Dodano: 2015-09-24 14:26:05
Ten wiersz przeczytano 989 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
pięknie, jak zwykle:)
jak zawsze bardzo, bardzo pięknie :-)
ciepły lekki i zwiewny jak ta suknia....
pozdrawiam serdeczności:-)
fajna ta puenta:) pozdrawiam
Ładny wiersz :)
Pozdrawiam
słowa płyną jak nici babiego lata unoszonego przez
wiatr,,,pozdrawiam:}
wspaniały obraz jesieni z podłożem muzycznym i sercu
co tak elegancko kroczy w sukni zwiewnej.Pozdrawiam
serdecznie.
Piękny wiersz magdo, słowa płyną, jak szepty
wieczorów. Zafascynowana tekstem - serdecznie
pozdrawiam:))
Bardzo mi dzisiaj przypadł do gustu.
Najlepszego Magdo.
Piękne barwy jesieni
pozdrawiam:)
Ależ podoba mi się "serce ciągle w sukni zwiewnej
"pozdrawiam
Lekko i bardzo ładnie,
no i ten optymizm,mimo jesieni,super!
Pozdrawiam serdecznie:)
Miły, jesienny wiersz
pozdrawiam
:) Ładnie.
W sercu ciągle cieplutko :)