Nowo wprowadzonej korekty w...
Szukam teraz po tym, jak boleśnie
odkryłem
że noc nie jest wcale taka długa.
A przychodzi czas, kiedy nuda i pustka
ale i nie senność wcale.
Mogę żyć
i pogodzić się z tym, że nie można
wrócić
do pełni naiwności i przygody na łonie
półdzikiej przyrody.
Tylko gdy
obietnicę sobie dam, że po tamtej drugiej
stronie
- żadnych wzniosłych słów, fałszywych
uśmiechów i sztywnych gratulacji pod
krawatem.
I bez niepotrzebnych zaszczytów, których
pojąć nie można, żadnych gustów i nałogów
zmian.
Tylko dokument
- wszystkie niewybrane ścieżki, dziecięce
marzenia. Wizualizacje dróg z komentarzem
Dziadka, który zawsze wiedział lepiej.
Ale bez sprowadzania statków kosmicznych z
kartonu do utylizacji makulatury - nie!
Jeszcze raz przestraszyć się potwora z
filmu
i ostatni raz się zdziwić tym szczerze, że
człowiek
potrafi zrobić coś, na co nie ma ochoty.
Poza tym
w sumie
żadnych niejasności.
Wiwern
Komentarze (7)
Co jest za horyzontem gdzie dusze po smierci sie udaja
nikt nie wie, domyslamy sie tylko ze tam nigdy nie
wschodzi Slonce i umarli nie budza sie.
Pozdrawiam Ciebie serdecznie z dalekiej Australii.
Bardzo ciekawa rozmowa i medytacje ze swoim drugim
ja...chyba że się mylę...powodzenia
"rozmarza mnie" by była piękna niezależnie od tego,
czy nadejdzie dziś, jutro, za tydzień, za 30 lat, za
80 lat... żeby była ukojeniem, a nie rozczarowaniem.
Ale to nie znaczy, ze mi się spieszy ;)
To dobry tekst. Zastanawia mnie jedno, że też śmierć
rozmarza Ciebie.
Bardzo ciekawa i oryginalna forma.Brawo.
Piękna polszczyzna, wiersz dojrzały, pozdrawiam:):):)
Rozprawka z własnym cieniem i wczorajszym marzeniem,
tak bym ochrzciła Twoje pisanie, ale czy
'rozmarzony' to bym nie powiedziała. Pozdrawiam.