Nowy dzien
W płomieniu wczorajszego dnia stawiam
kolejny krok,
Nie widzę nic poza blaskiem miast i idę
coraz prędziej.
Jak mam pokonać ogień, który we mnie
płonie,
Jak zgasić smutek, co się we mnie tli...
Czy ciągle czekać mam na odpowiedź,
Jak stanąć na nogi i jak dalej żyć.
Muszę się podnieść i twardo przejść przez
nowy dzień,
Nie mogę upaść, wiem, że pokonam mego życia
cień.
autor
weronikazale
Dodano: 2007-09-30 17:18:42
Ten wiersz przeczytano 382 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.