Nowy początek

Świat ubogich pustych stworzeń,
Schyla łeb nieustannie,

Dławiony nienawiścią i lękiem codziennym,
Stacza się coraz niżej,

Jego dusza cierpiąca pragnie oczyszczenia,
Poniżany i gardzony szlocha,

Potworny ból, który go ogarnia wzmaga tylko gniew,
Chęć zemsty drzemiąca wybucha gwałtownie,

Proś o łaskę, błagaj istoto daremna,
Która w swej próżności nie dostrzegasz piękna,
Ma zemsta jest blisko jak bliski jest koniec,
Ty zaś zakończysz dni swego istnienia.

autor

Domino20

Dodano: 2007-01-29 14:53:19

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie