Nowy Początek

Byłem sam i zamknięty w sobie, jedna osoba potrafiła to zmienić i za to dziękuję...

Czy to nie ironia?
Czy to nie jest dziwne?
Że do pełnego szczęścia,
wystarczy mieć dziewczynę?
Przez tyle lat żyć w smutku,
przez tyle lat się męczyć,
aż Ona się pojawiła
i świat znów przestał dręczyć.
Wystarczył jeden pocałunek
- jeden dotyk warg,
I świat na nowo ma tyle barw!
Już nie widzę czerni, a w niej krwistą czerwnień,
teraz tylko błękit, a w nim życia pełnię...

autor

NobodyImportant

Napisany: 2005-01-12 Dodano: 2005-02-15 23:58:09

Ten wiersz przeczytano 449 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie