Nutka za nutką
Tak nutka za nutką płynie po strunie
Wciąż gra lecz myśli że wcale nie umie
Z gitarą usiądzie nie widząc nikogo
Pójdzie przed siebie swą własną drogą
Melodię życia wciąż w duszy ma
I bicie serca mu w uszach gra
A przed nim i za nim rozległe lasy
Co przypominają wspomnień czasy
Wędruje cichutko od domu do domu
Nic nie mówiąc o sobie nikomu
Więc jeśli go spotkasz to zagraj z nim
On zostanie przyjacielem twym.
autor
czarna91
Dodano: 2007-01-26 17:00:31
Ten wiersz przeczytano 617 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.