Oaza
Miedzy rzeką a lasem,
leży postać
traci ducha z czasem.
Zmora czeluści,zła.
Dobre wspomnienia odebrała.
Nadzieja
przeszłości imię posiada.
Ostatni wdech ,
jedno wspomnienie
może uratować ciebie.
Wybierz najmocniejsze
twojemu sercu najbliższe.
Flashbacki,istnieją w głowie.
Zapomniałeś je? One siedzą w tobie.
Wyobraź sobie zielony domek
znasz w nim każdy zakątek.
Pobiegaj po domu krzycząc!
Nie po kryjomu...
Stań na sekundę
czas na walki rundę.
Kogo masz w pokoju ?
Czy to ciszy oaza ?
Każda twoja kolejna myśl
to szczęścia cząstka,powraca
uśmiech na twarzy
nic nie dzieje się dwa razy.
Pamiętaj o tym wracając do swojej
oazy....
autor
kubaa
Dodano: 2013-04-07 15:24:41
Ten wiersz przeczytano 1291 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
..stań nie przegap tej chwili szczęścia
pozdrawiam - dobry wiersz :-))))
Litościwie pominę treść; a o zasadach stosowania
interpunkcji to pan słyszał?
Dobry wiersz! Nic po kryjomu...
Pozdrawiam :))
Hmmm... nie mogę się doczekać wiosny i... rower,
ścieżki rowerowe wokół jeziora tam moja oaza.
Pozdrawiam
Myślę że każdy chciałby takiej oazy...ładnie:>)
Super wiersz;)
Ciekawa refleksja.
każdy powinien miec takie miejsce :)
pozdrawiam
Podoba mi się.
Jeśli do tego dążymy, to czasami coś dzieje się dwa
razy. Ciekawy wciągający tekst. Pozdrawiam:)