oaza
w uschlych myslach pustynny krajobraz
dokad wzrokiem siegnac wszedzie piach
po piaszczystych zmierzam zalogach
opuscil mnie nawet strach
posrod kolcow zsuszonych krzewow
wygladam dawnej oazy
nie ma nic procz slonca obrzeku
mgliste odlegle obrazy...
spiaszczone ruchome przestrzenie
galopem tocza sie dni
z loskotem suna jak glazy
wygladam mojej oazy
autor
Agnieszka Zegadlo
Dodano: 2013-11-22 16:48:32
Ten wiersz przeczytano 1221 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
wiersz aż zgrzyta między zębami od tęsknoty...
Pięknie napisane,pozdrawiam
oaza jest rajem pustyni
dobrze ujęty temat
obraz pustki tęsknoty i nadziei
pozdrawiam
Twoja oaza -czeka - kazdy ją gdzieś ma.
Podoba mi się
Uschłe myśli szukają krynicznej oazy. Czasem nawet
odnajdują. Pozdrawiam.:)
Smutno choć z nadzieją na znalezienie oazy.Pozdrawiam
pustynia,jak gory,dla mocnych mentalnie
pozdrawiam serdecznie
Wyglądaj oazy, byle nie była to fatamorgana.
Miłego
Bardzo smutny wiersz, ale pięknie
napisany.Zawsze trzeba mieć nadzieję, że odnajdzie się
swoją
oazę.Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie...
Oj, chyba razem jej wyglądamy:). Pozdrawiam
oazo odsłoń oblicze na pustyni
daj krzewom wodę a piaski osłoń od spiekoty - bardzo
refleksyjny twój wiersz pobudza wyobraźnię
pozdrawiam
Wiersz przedstawiony jest obrazowo, poetycko i z
pomysłem. Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam cieplutko.
Znajdzie, kto wierzy! Pozdrawiam!
Smutny ale piękny. Cieplutko pozdrawiam