OBAWA
Rozmyślam często nad życiem
Gdyż ono mnie zachwyca
Lecz zawsze się obawiam
Co mogą zrobić z Księżyca
Tu kiedyś lądował człowiek
Swoje podyktował prawa
Czy duże miasta zbuduje
Tam, gdzie kraterów nawał?
Czy przyjdzie taka chwila
W dziejach naszej ludzkości
Że księżyc już nie będzie
Towarzyszem miłości?
Może zabronią spoglądać
Na jasny sierp księżyca
A zakochani nie będą
Mogli się nim zachwycać
Gdy wezmą nam złoty księżyc
Przyczynę naszej radości
Kto wtedy dopomoże
Odnaleźć ślady miłości?
Nie zostawiajcie Ziemi
Nie porzucajcie swych miast
Zostawcie światło Księżyca
Piękno błyszczących gwiazd!
Komentarze (4)
Lysy dalej bedzie swiecil
Słusznie.
Pięknie!Niech księżyc i gwiazdy świecą dla
zakochanych!
Najdusiu kochany nie oddamy naszego ksiezyca i gwiazd
PRZENIGDY!!!+++