Obawa pojawia się w biegu

Życie me ciągle pod górę!

"Obawa pojawia się w biegu".
19.03.2018r. sobota 13:09:00

Obawa pojawia się w biegu
Ktoś ewidentnie mąci
I sprawia, że moje skołatane serce
Wie, ze coś nie gra
I mimo, że nic nie dwa razy
To u mnie wiele razy
Dobija ta droga życia.

Może mam artystyczne potrzeby
I naprawdę dziwny jest ten świat.
Jakby Czesław Niemen żył
To dziś napisałby być może
Wredny jest ten człek.

Potrzebne jest światełko do nieba
I oaza spokoju,
Tak bardzo ją potrzebuję,
Tak trudno jest ją znaleźć.

Obawa pojawia się w biegu,
A ja taką Cię kocham
I sęk w tym,
Że jestem ja dziś w sennych majakach
I nawet widząc, że to słodkie kłamstwo
Mam ochotę
W ciszy, w chwili, gdy otula mrok
Przytulić i wybaczyć.

Jednak mam nadzieję, że Ty mnie nie okłamujesz
I mam wiarę w to, że mój życiorys
Pomagając
Nie zostanie zhańbiony,
Bo wszelkie mdłości duszy
Już teraz wylewają się
Ustami osób trzecich,
Życzliwych,
A jak jest na prawdę już nie wiem.

Przecież te osoby mogą tylko w ten sposób
Umywać swe winy,
Oddalać podejrzenia na inne tory,
A ja chcąc je złapać
Mogę zawisnąć między peronami
I zderzyć się z nadjeżdżającym pociągiem,
Oby nie pociągiem prawa.
Bo prawo działa tak, że osądza niewinnych,
A złodzieje i kanalie chodzą po świecie
I piłują swe pazurki
Na kolejne, bezbronne serca
Z misją Miłości do bliźniego.

Serdecznie dziękuję i zapraszam ponownie :)

autor

AMOR1988

Napisany: 2019-01-19 Dodano: 2019-01-22 08:40:40

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie