Obawa przed szczęściem

Czuję strach...
Obawa przed szczęściem!
Nie mów, że absurd,
Przyzwyczaiłam się do bólu,
W cierpieniach łatwiej jest trwać...
Bo nie żałujesz żadnej z chwil!
Niech mijają...nie chcesz ich zatrzymać!

Czuję strach...
Jego dłonie są takie ciepłe...
Boję się, że narodzi się uczucie
A potem będę się martwiła,
Że odejdzie i zostawi w sercu ranę,
Mam się poddać?
I przyjąć tę miłość?

Po co to wszystko...
Nie umiem inaczej!

autor

katie777

Dodano: 2006-11-04 02:17:33

Ten wiersz przeczytano 420 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie