Obawy

bardzo się cieszę to bardzo miłe gdy to co robisz
komuś się podoba bo to znaczy że to nie była strata
czasu i dla mnie :)może właśnie dlatego to robimy
-piszemy przelewamy na papier swoje uczucia i emocje
-dziękuję jeszcze raz :)

Myślę, że bardzo ciekawie, inteligentnie i dojrzale
piszesz. Nie gniewaj się, że robię "przegląd" Twojej
poezji, ale wcześniej chyba na nią nie natrafiłem, a
naprawdę warto było tu zajrzeć. Dawno nie miałem tak
świeżych strof przed oczami. Pozdrawiam.

dobrze odebrałeś emocje jakie chciałam przekazać :)
miło mi dziękuję

Dobrze poprowadzona refleksja o tylu naraz sprawach, w
jednym świetnym wierszu. Jest tu bardzo dojrzała myśl
przewodnia o tym, że często nie potrafimy powściągnąć
naszych emocji, od których "pękają delikatne struny".
Pozdrawiam.

obawy są elementem wpisanym w życie - pozdrawiam :)

Obawy są czymś naturalnym, ale jeżeli mowa w
odniesieniu do Miłości to wręcz ona musi być.

każdy ma swoje obawy tak jak i miękkie miejsca-
dziękuję i pozdrawiam -miło mi bardzo :)

Bardzo duzo obaw, gniewu, chlodu jak na tak krotki
wiersz.
Dobrze, przekonuwujaco napisane.

Sle serdecznosci :)

dziękuję Kazimierzu - również pozdrawiam ciepło i z
uśmiechem :)

Gniew trzeba wykrzyczeć, cisza czasem wewnętrznie
"zabija", ale też czasem wyciszenie jest kojące,
bardzo dobra refleksja, pozdrawiam ciepło.

dziękuję Marylo i pozdrawiam serdecznie :)

Wiersz zaciekawia i niepokoi.
Pozdrawiam serdecznie :)

czasem nie wiadomo czy ta cisza czy krzyk jest
bardziej bolesny :) dziękuję Mariuszu pozdrawiam
serdecznie :)

Bolesna cisza.
Pozdrawiam

Promyczku masz rację :) Anula dziękuję za nutki -może
muzyka to jakiś patent na trudne relacje łagodniejemy
przy niej :))) pozdrawiam serdecznie :)